History Violin

The earliest stringed instruments were mostly plucked (e.g. the Greek lyre). Bowed instruments may have originated in the equestrian cultures of Central Asia, an example being the Mongolian instrument Morin huur:
Turkic and Mongolian horsemen from Inner Asia were probably the world’s earliest fiddlers. Their two-stringed upright fiddles are strung with horsehair strings, played with horsehair bows, and often feature a carved horse’s head at the end of the neck.... The violins, violas, and cellos we play today, and whose bows are still strung with horsehair, are a legacy of the nomads.[2].
It is believed that these instruments eventually spread to China, India, and the Middle East, where they developed into instruments such as the erhu (China) and rebab (Middle East.) The violin in its present form emerged in early 16th century in Northern Italy, where the port towns of Venice and Genoa maintained extensive ties through the trade routes of the Mongol Empire.
Most likely the first makers of violins borrowed from three types of current instruments: the rebec, in use since the 10th century (itself derived from the Arabic rebab), the Renaissance fiddle, and the lira da braccio.[3] One of the earliest explicit descriptions of the instrument, including its tuning, was in the Epitome musical by Jambe de Fer, published in Lyon in 1556.[4] By this time, the violin had already begun to spread throughout Europe.
The oldest documented violin to have four strings, like the modern violin, was constructed in 1555 by Andrea Amati. (Other violins, documented significantly earlier, only had three strings.) The violin immediately became very popular, both among street musicians and the nobility, illustrated by the fact that the French king Charles IX ordered Amati to construct 24 violins for him in 1560.[5] The oldest surviving violin, dated inside, is from this set, and is known as the "Charles IX," made in Cremona c. 1560. "The Messiah" or "Le Messie" (also known as the "Salabue") made by Antonio Stradivari in 1716 remains pristine, never having been used. It is now located in the Ashmolean Museum of Oxford.[6]

San Zaccaria Altarpiece (detail), Venice, Giovanni Bellini, 1505
The most famous violin makers (luthiers) between the late 16th century and the 18th century included:
Amati family of Italian violin makers, Andrea Amati (1500-1577), Antonio Amati (1540-1607), Hieronymus Amati I (1561-1630), Nicolo Amati (1596-1684), Hieronymus Amati II (1649-1740)
Guarneri family of Italian violin makers, Andrea Guarneri (1626-1698), Pietro of Mantua (1655-1720), Giuseppe Guarneri (Joseph filius Andreae) (1666-1739), Pietro Guarneri (of Venice) (1695-1762), and Giuseppe (del Gesu) (1698-1744)
Stradivari family (1644-1737) of Cremona
Gagliano family of Italian violin makers, Alexander, Nicolo I and Ferdinand are outstanding of these
Giovanni Battista Guadagnini of Piacenza (1711-1786)
Jacob Stainer (1617-1683) of Absam in Tyrol
Significant changes occurred in the construction of the violin in the 18th century, particularly in the length and angle of the neck, as well as a heavier bass bar. The majority of old instruments have undergone these modifications, and hence are in a significantly different state than when they left the hands of their makers, doubtless with differences in sound and response.[7] But these instruments in their present condition set the standard for perfection in violin craftsmanship and sound, and violin makers all over the world try to come as close to this ideal as possible.
To this day, instruments from the "Golden Age" of violin making, especially those made by Stradivari and Guarneri del Gesù, are the most sought-after instruments by both collectors and performers.

History

The word "chocolate" comes from the Aztecs of Mexico, and is derived from the Nahuatl word xocolatl (IPA /ʃo'kola:tɬ/)[2], which is a combination of the words, xocolli, meaning "bitter", and atl, which is "water". The Aztecs associated chocolate with Xochiquetzal, the goddess of fertility. Chocolate is also associated with the Mayan god of fertility. Mexican philologist Ignacio Davila Garibi, proposed that "Spaniards had coined the word by taking the Maya word chocol and then replacing the Maya term for water, haa, with the Aztec one, atl."[3] However, it is more likely that the Aztecs themselves coined the term, [4] having long adopted into Nahuatl the Mayan word for the "cacao" bean; the Spanish had little contact with the Mayans before Cortés's early reports to the Spanish King of the beverage known as xocolatl.[5] However, Micheal D. Coe, professor Emeritus of Anthropology and Curator Emeritus in the Peabody Museum of Natural History at Yale University, and coauthor of the book The True History of Chocolate, argues that the word xocolatl appears in "no truly early source on the Nahuatl language or on Aztec culture."
Chocolate has been used solely as a drink for nearly all of its history. The earliest record of using chocolate pre-dates the Mayans. Chocolate residue has been found in pottery dating to 1100 BC from Honduras,[6] and 600-400 BC from Belize. The chocolate residue found in an early classic ancient Maya pot in Río Azul, northern Guatemala, suggests that Mayans were drinking chocolate around 400 A.D.. In the New World, chocolate was consumed in a bitter, spicy drink called xocoatl, and was often flavored with vanilla, chile pepper, and achiote (known today as annatto). Xocoatl was believed to fight fatigue, a belief that is probably attributable to the theobromine content. Other chocolate drinks combined it with such edibles as maize starch paste (which acts as an emulsifier and thickener), various fruits, and honey.[citation needed] In 1689 noted physician and collector Hans Sloane, developed a milk chocolate drink in Jamaica which was initially used by apothecaries, but later sold by the Cadbury brothers.[7]
Chocolate was also an important luxury good throughout pre-Columbian Mesoamerica, and cacao beans were often used as currency.[8] For example, the Aztecs used a system in which one turkey cost one hundred cacao beans and one avocado was worth three beans.[citation needed]

ทายใจ จากเบอร์มือถือ

สิ่งใกล้ตัวที่เห็นอยู่ประจำ หรือสิ่งของที่เราต้องใช้อยู่เป็นกิจวัตร บางครั้งสิ่งเหล่านี้ก็มีความหมายและมีสิ่งดีๆ แฝงอยู่ในตัว โดยที่เราเองก็อาจไม่เคยรู้มาก่อนเช่นกัน อย่างเเรื่องโทรศัพท์มือถือ เป็นที่รู้กันว่า คนส่วนใหญ่จะใช้โทรศัพท์มือถือ เพื่อโทรเรื่องกิจส่วนตัว หรือไม่ก็กิจธุระสำคัญเกี่ยวกับการงาน แต่จะมีสักกี่คนที่จะรู้บ้างว่า เบอร์มือถือที่กดอยู่ทุกวันนั้น จะบ่งบอกนิสัยได้
วิธีคำนวณ 1. นำเลขเบอร์โทรศัพท์มือถือของคุณ 7 ตัว บวกจนเหลือเลขสองตัว อย่าง เบอร์โทรศัพท์ 01-3456789 ก็จะเป็น 3+4+5+6+7+8+9 = 42 2. จากนั้นก็บวกรวมกันอีกครั้ง เป็น 4+2 = 6 เมื่อได้เลขตัวเดียวแล้ว ก็ให้นำไปเทียบกับคำทายด้านล่างนี้กันได้เลย
เฉลย
1 - เป็นคนมีอำนาจ ชอบเป็นผู้นำ ใจร้อน ขี้บ่น แต่โกรธง่ายหายเร็ว บางครั้งก็ใจง่าย โลเลเป็นตัวของตัวเอง
2 - เป็นคนอ่อนไหวง่าย เป็นคนมีเสน่ห์ ชอบทำอะไรคนเดียวเงียบๆ บุคลิกภายนอกดูเข้มแข็ง แต่ภายในอ่อนไหว
3 - ออกไปทางแนวซ่าๆ ชอบพูดเสียงดัง แต่พูดไม่ค่อยเก่ง ทำไรต้องทำให้สำเร็จ
4 - เป็นนักพูดตัวยง เป็นคนสนุกสนาน เจ้าชู้ มีเสน่ห์
5 - เป็นคนมีเหตุผลไม่วู่วาม ขี้สงสาร ฉลาด เป็นที่ปรึกษาที่ดี ที่สำคัญไม่ชอบโกหกใคร
6 - เป็นคนร่ำรวยความรักที่พร้อมจะให้กับผู้อื่น หมดเงินไปกับการแต่งตัว และความบันเทิงทั้งหลาย
7 - ขี้ตกใจ ขี้กังวลเวลาโกรธมากๆมักจะขาดสติ คำพูดมักจะก่อให้เกิดศัตรูได้
8 - เป็นคนที่หลงคนง่าย เชื่อคนง่ายนิสัยจะออกก๋ากั่นนักเลงนิดๆ
9 - เป็นคนประหลาดชอบทำตัวเหมือนคนโบราณ หรือ เป็นผู้ใหญ่เกินอายุ ช่างคิด
+++++++++++++++++++++++++

Stylo

Le stylo est un outil servant à écrire, à dessiner. Son avantage est de posséder sa propre réserve d'encre. Le terme stylo est l'apocope du terme originel stylographe, il a progressivement remplacé le porte-plume. Le mot est attesté en Grande-Bretagne dès 1882 mais ne fut utilisé en France qu'à partir de 1907. Il ne figure cependant pas encore dans le Larousse élémentaire illustré de 1918. On parlait plus couramment à l'époque de Porte-plume réservoir.
Au fil des années, plusieurs modèles ont reçu ce nom :
le stylo-plume ;
le stylo-bille.
Le stylo sert aussi d'outil en jonglerie, le niveau technique de la manipulation de stylo est en constante progression au niveau international.

Later developments

Clockmakers developed their art in various ways. Building smaller clocks was a technical challenge, as was improving accuracy and reliability. Clocks could be impressive showpieces to demonstrate skilled craftsmanship, or less expensive, mass-produced items for domestic use. The escapement in particular was an important factor affecting the clock's accuracy, so many different mechanisms were tried.
Spring-driven clocks were developed during the 15th century, and this gave the clockmakers many new problems to solve, such as how to compensate for the changing power supplied as the spring unwound.
The first record of a minute hand on a clock is 1475, in the Almanus Manuscript of Brother Paul.
During the 15th and 16th centuries, clockmaking flourished, particularly in the metalworking towns of Nuremberg and Augsburg, and in France, Blois. Some of the more basic table clocks have only one time-keeping hand, with the dial between the hour markers being divided into four equal parts making the clocks readable to the nearest 15 minutes. Other clocks were exhibitions of craftsmanship and skill, incorporating astronomical indicators and musical movements. The cross-beat escapement was developed in 1585 by Jost Burgi, who also developed the remontoire. Burgi's accurate clocks helped Tycho Brahe to observe astronomical events with much greater precision than before.
The first record of a second hand on a clock is about 1560, on a clock now in the Fremersdorf collection. However, this clock could not have been accurate, and the second hand was probably for indicating that the clock was working.
The next development in accuracy occurred after 1657 with the invention of the pendulum clock. Galileo had the idea to use a swinging bob to propel the motion of a time telling device earlier in the 17th century. Christiaan Huygens, however, is usually credited as the inventor. He determined the mathematical formula that related pendulum length to time (99.38 cm or 39.13 inches for the one second movement) and had the first pendulum-driven clock made. In 1670, the English clockmaker William Clement created the anchor escapement, an improvement over Huygens' crown escapement. Within just one generation, minute hands and then second hands were added.
A major stimulus to improving the accuracy and reliability of clocks was the importance of precise time-keeping for navigation. The position of a ship at sea could be determined with reasonable accuracy if a navigator could refer to a clock that lost or gained less than about 10 seconds per day. This clock could not contain a pendulum, which would be virtually useless on a rocking ship. Many European governments offered a large prize for anyone that could determine longitude accurately; for example, Great Britain offered 20,000 pounds, equivalent to millions of dollars today. The reward was eventually claimed in 1761 by John Harrison, who dedicated his life to improving the accuracy of his clocks. His H5 clock is reported to have lost less than 5 seconds over 10 days.
The excitement over the pendulum clock had attracted the attention of designers resulting in a proliferation of clock forms. Notably, the longcase clock (also known as the grandfather clock) was created to house the pendulum and works. The English clockmaker William Clement is also credited with developing this form in 1670 or 1671. It was also at this time that clock cases began to be made of wood and clock faces to utilize enamel as well as hand-painted ceramics.
On November 17, 1797, Eli Terry received his first patent for a clock. Terry is known as the founder of the American clock-making industry.
Alexander Bain, Scottish clockmaker, patented the electric clock in 1840. The electric clock's mainspring is wound either with an electric motor or with an electro-magnet and armature. In 1841, he first patented the electromagnetic pendulum.
The development of electronics in the twentieth century led to clocks with no clockwork parts at all. Time in these cases is measured in several ways, such as by the vibration of a tuning fork, the behaviour of quartz crystals, the decay of radioactive elements, or resonance of polycarbonates. Even mechanical clocks have since come to be largely powered by batteries, removing the need for winding.

รู้ไว้ใช่ว่า: อาหารเช้า

หมอที่โรงพยาบาลอบรมว่า ทุกคนต้องกินอาหารเช้าให้ได้มากที่สุด เท่าที่จะมากได้หลากหลาย เพราะเมื่อร่างกายไม่มีพลังงานจากอาหารเช้าไปใช้ ร่างกายจะดึงสารอาหารจากอวัยวะส่วนอื่นออกมา (ไม่ใช่ไขมัน - ไขมันยังอยู่เหมือนเดิม) ซึ่งภายใต้กระบวนการนี้จะเกิดกรดชนิดหนึ่งออกมาด้วย ซึ่งการที่เราบอกว่าไม่กินข้าวเช้า ก็ยังทำงานได้เป็นปกติมาตั้งหลายปีแล้ว นั่นคือ ร่างกายได้นำเอากรดที่เกิดขึ้นมาใช้แทนพลังงานทุกวัน เราจึงทำงานโดยใช้กรดแทนพลังงาน และเมื่อร่างกายต้องผลิตกรดออกมาบ่อยๆ พออายุมากขึ้นเราก็จะเป็นโรคตามมาหลายอย่าง นอกจากนี้เรารู้หรือไม่ว่า...โดยปกติแล้วร่างกายของมนุษย์เรา ผลิตสารพิษอยู่ภายในร่างกายตลอดเวลา เป็นขยะเหมือนรถที่เมื่อเติมน้ำมันเข้าไปแล้วก็จะมีควันออกมา ภาษาทางการแพทย์เขาเรียกขยะในร่างกายนี้ว่า... สารอนุมูลอิสระ(oxidant) เกิดจากการสันดาปพลังงานของร่างกาย แล้วคายของเสียออกมา (ไม่ใช่อุจจาระคนละแบบ) นอกจากนี้ร่างกายจะเร่งผลิตสารอนุมูลอิสระอีกก็ต่อเมื่อ เวลาเราเครียดหรือต้องทำงานหนัก ใช้สมอง ประกอบกับเจอมลภาวะต่างๆ สภาพแวดล้อมที่เป็นพิษ อุปนิสัยการดื่มสุราสูบบุหรี่ ก็ยิ่งเป็นตัวสร้างให้เกิดสารพิษนี้มาก การนอนหลับพักผ่อนให้เพียงพอตอนกลางคืน เป็นหนทางและเวลาสำคัญที่ร่างกาย จะสร้างสารต่อต้านสารอนุมูลอิสระ (anti-oxidant)ขึ้น เพื่อกำจัดสารอนุมูลอิสระที่เกิดตอนกลางวัน การนอนให้เพียงพอและหลับสนิท จะเป็นประโยชน์ไม่เฉพาะการกำจัดของเสีย แต่ยังช่วยให้เม็ดเลือดแดงของคนเราแข็งแรง และสร้างฮอร์โมนเพศทำให้ร่างกายสมบูรณ์ มีน้ำมีนวล คุณหมอเอาภาพขยายเม็ดเลือดแดงของผู้จัดการชายอายุ 35 คนหนึ่งซึ่งเป็นคนไข้มาให้ดู เปรียบเทียบกัน 2 ภาพ ผู้ชายคนนี้เหมือนมนุษย์งานทั่วไป ทำงานหนักเครียด และขาดการพักผ่อนที่เพียงพอ ปรากฏว่าจำนวนเม็ดเลือดแดงของเขามีลักษณะเป็นก้อนขยุกขยุย ไม่เป็นรูปทรงกลมเหมือนกลุ่มเม็ดเลือดแดงที่ควรเป็นเกิดความผิดปกติ เนื่องจากสารอนุมูลอิสระที่เกิดขึ้นจำนวนมากไปทำลายเซลล์เม็ดเลือดแดงในร่างกาย ซึ่งก็จะนำมาซึ่งโรคร้ายจำนวนมากอย่างที่คนไทยกำลังนิยมอยู่ จงจำไว้ว่า


1. ทานอาหารเช้าแบบราชา อาหารกลางวันพอประมาณ และอาหารเย็นแบบยาจก (หลีกเลี่ยงไขมัน และของหวาน)
2. ออกกำลังกายให้ได้วันละอย่างน้อย 30-40 นาที 20 นาทีแรก ร่างกาย เผาผลาญคาร์โบไฮเดรต 10-20 นาทีต่อมา ร่างกายจึงจะค่อย เผาผลาญไขมัน
3. นอนหลับ (หรือหลับนอน) ให้เพียงพอ
4 รับแสงแดด ช่วง 8.00-9.00 ซึ่งมี UV ที่เป็นประโยชน์
5. พยายามเริ่มต้นวันใหม่ด้วยการหัวเราะ ขำขัน